Πίσω στο 2005, ότι ξεκινούσα την πορεία μου στο πανεπιστήμιο στη διαδικασία αναζήτησης εργασίας τσουπππ πέφτω σε μια πιτσαρία από τις πολύ γνωστές αλυσίδες που ζητούσε προσωπικό κουζίνας. Τότε δεν ήταν ακόμη της μόδας η μαγειρική και δεν υπήρχε μεγάλη προτίμηση σε αυτές τις θέσεις. Και κάπου εκεί χωρίς να το καταλάβω ξεκίνησε ένα ταξίδι πολλών χρόνων. Τα μαγαζί άλλαξε , η ζωή προχωρησε, το πανεπιστήμιο το ίδιο, και ένα πράγμα έμενε σταθερό, αυτή η στρογγυλή θεά που με έκανε να μάθω όλους τους αγώνες ποδοσφαίρου, το πότε έχει Eurovision, πότε είναι οι γιορτές (ξέρεις αυτές που είναι πέρα από τα Χριστούγεννα, το Πάσχα και τον Δεκαπενταύγουστο) και με δίδαξε ότι είναι πραγματικά το σνακ της παρέας και το απόλυτο συνοδευτικό μιας μεγάλης μου αγάπης, της παγωμένης μπύρας, το χρυσό αγίασμα που θα με ακούσουν φίλοι και γνωστοί να λέω. Ερχόμαστε στο σήμερα και κάποια χρόνια που έχω αποχωρήσει από το να ξεκουράζω, να φροντίζω , να στολίζω και να ψήνω ζυμαράκια και να σου βρίσκομαι να συνεργάζομαι μαζί με τους φίλους μου στο μαγαζάκι της καρδιάς μου και για κάποιο συμπαντικό λόγο το αγαπημένο μου ζυμάρι έρχεται ξανά να μου πει εδώ είμαι. Έλα που τη γόνδολα (είδος μαχαιριού) δεν την ξεχνάς έτσι εύκολα. Ήρθαν όλες αυτές οι μνήμες και οι γεύσεις και στη θέα της θάλασσας από το τυχερό μου καθισματάκι όπως συνηθίζω να λέω έρχεται η ιδέα. Να δημιουργήσω τη δική μου pizza με πατάτες wedge, bbq sauce, μπέικον και όλα τα σχετικά που θα συνοδεύσουν τέλεια μια βασίλισσα και όχι μόνο (έτσι έχω ονομάσει την αγαπημένη μου Greenbergen). Kαι το όνομα αυτής; Wedgie BBQueen. Φίλοι μου Κωνσταντίνα και Άλκη thank you for trust, φίλοι μου Αροδίτες και Αροδίτισσες be my guest.
Με αγάπη,
Μητρούση Ιωάννα